ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΤΕ ΤΟΥΣ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥΣ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ ΕΓΓΥΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Κατέπεσαν οι κατηγορίες κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 2009 – 2010, σε σχέση με την πολιτική της απέναντι στην μεγάλη κρίση που χτύπησε την χώρα μας το 2008 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα!
Αφού αποδείχτηκε ότι:
Πρώτον,

Το μνημόνιο δεν έφερε την κρίση αλλά η κρίση το μνημόνιο! Η κρίση όμως ήταν αποτέλεσμα της άφρονης πολιτικής της ΝΔ την πενταετία 2004-2009, που υπερχρέωσε τη χώρα και όχι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που αγωνίστηκε για να μην επέλθει η ολοκληρωτική καταστροφή με μία ανεξέλεγκτη χρεωκοπία. Το κόστος βεβαίως για το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνησή του ήταν βαρύτατο! Ο λαός δεν τιμώρησε τον πραγματικό υπαίτιο της καταστροφής, αλλά αυτόν που έφερε τα κακά νέα!
Δεύτερον,
Ότι η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν διόγκωσε τεχνητά το έλλειμμα του προϋπολογισμού για να μας οδηγήσει στο μνημόνιο. Το έλλειμμα της χώρας έφτασε στο 15,6% του ΑΕΠ το 2009, όπως με τον πιο επίσημο τρόπο παραδέχτηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, και επομένως δεν υπήρξε καμία τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος. Η κατηγορία κατά του κ. Γεωργίου κατέπεσε στο κενό, αφού ο ανωτέρω ανέλαβε καθήκοντα στην ΕΛΣΤΑΤ πολλούς μήνες μετά την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο!
Τρίτον,
αποδείχτηκε ότι το '' λεφτά υπάρχουν'', ήταν και είναι η πιο απεχθής και συκοφαντική επιχείρηση σε όλη την πολιτική ιστορία της χώρας! Από μία ολόκληρη ομιλία του προέδρου του κόμματος, απομόνωσαν δυο λέξεις, τους έδωσαν το νόημα που εξυπηρετούσε τους άθλιους σκοπούς τους, και δολοφόνησαν πολιτικά ένα πρωθυπουργό που λειτούργησε προς το συμφέρον της χώρας, μόνος, εξυβριζόμενος και λοιδορούμενος, τρέχοντας για διεθνή βοήθεια, μέσα σε ένα δυσμενές περιβάλλον, αφού δεν υπήρχαν οργανωμένοι θεσμοί βοήθειας, ούτε καν στην ίδια ΕΕ.
Τέταρτον,
Σε ότι αφορά το ΔΝΤ, το οποίο δήθεν έφερε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στη χώρα για την εφαρμογή σκληρών πολιτικών και μέτρων, ομολογήθηκε επισήμως από την Γερμανική κυβέρνηση, ότι η έλευσή του έγινε μετά από σχετική επίμονη απαίτηση της ίδιας και άλλων κυβερνήσεων ευρωπαϊκών χωρών.
Πέμπτον,
Αποδείχτηκε ότι ο Γ. Παπανδρέου, ΤΟ 2010 ΚΑΙ 2011, προσπάθησε εναγωνίως για να υπάρξει συναίνεση στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά δυστυχώς, ο μεν κ. Σαμαράς έσκιζε τα μνημόνια στα Ζάππεια, ο δε κ. Τσίπρας τα καταργούσε με ένα μόνο άρθρο και ένα μόνο νόμο! Ο πρώτος ομολόγησε το λάθος με το «ουδείς αναμάρτητος» και ο δεύτερος με το «είχαμε αυταπάτες»! Η Χώρα όμως πλήρωσε βαρύτατο τίμημα, εν αντιθέσει με τις άλλες ομόλογες χώρες, (Πορτογαλία, Κύπρος κ.α), όπου το πολιτικό σύστημά τους συνεργάστηκε για την επιτυχή έξοδο από την κρίση και το πέτυχε!

Συμπέρασμα:
Αντί να εγκαλούνται αυτοί που δημιούργησαν την κρίση και την καταστροφή της οικονομίας της Χώρας και αυτοί που αρνήθηκαν πεισματικά να βοηθήσουν στη διάσωσή της, την κρίσιμη ώρα που αυτό τους προτάθηκε, επιτέθηκαν όλοι μαζί, εκμεταλλευόμενοι την αλλοφροσύνη των πολιτών από το τρομερό χτύπημα της κρίσης, και με ψευδή επιχειρήματα και ανούσιες υποσχέσεις, κατάφεραν να εξουδετερώσουν αυτούς που έκαναν αγώνες και θυσιάστηκαν πολιτικά για τη διάσωση της Χώρας!
Ο λαός τίμησε τους θύτες και απαξίωσε τα θύματά τους! Δυστυχώς έχει ξαναγίνει πολλές φορές στην Ελληνική Ιστορία. Τότε που πανάξιοι πρωθυπουργοί δεν εξελέγησαν ούτε καν βουλευτές! Δεν ήταν εξαίρεση ούτε ο ίδιος ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος!
Αφού λοιπόν όλα τα παραπάνω είναι αληθή, αφού αποδεδειγμένα είναι αισχρές και άδικες συκοφαντίες, κανένας δίκαιος άνθρωπος δεν θα ήθελε κάτι διαφορετικό από την πλήρη αποκατάσταση και του κόμματος αλλά και των προσώπων που συκοφαντήθηκαν και λοιδορήθηκαν αδίκως.
Όχι μόνο επειδή είναι ανήθικο να συνεχίζουμε να αδικούμε τους αδικημένους, όχι μόνο επειδή η δημοκρατική παράταξη που εκφράζεται σήμερα από το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, έχει προσφέρει πολλά στη χώρα και θα προσφέρει πολύ περισσότερα στο μέλλον, όχι μόνο επειδή αυτή η παράταξη έχει θωρακίσει τη χώρα με τους σημαντικότερους θεσμούς και έχει υλοποιήσει τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που εκσυγχρόνισαν τη χώρα, αλλά κυρίως επειδή όταν συρρικνώνεται ή παραμερίζεται η δημοκρατική παράταξη επέρχονται μεγάλα δεινά στη χώρα.
Έχουμε λοιπόν ιερή υποχρέωση να στηρίξουμε ενεργά και δυναμικά την παράταξή μας, γιατί έτσι στηρίζουμε καλύτερα τη χώρα μας!
Δεν ψάχνουμε να βρούμε πολιτική στέγη, ώστε να μας δελεάσουν οι παραπλανητικές προσκλήσεις. Δεν θα γίνουμε πολιτικοί νομάδες.
Ψηφίζουμε λοιπόν ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ γιατί αυτό έχει περισσότερο ανάγκη σήμερα η πατρίδα μας!

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Ή ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ

 Ήταν αναμενόμενη και ευχάριστη θα έλεγα, η θετική και αρνητική αντιμετώπιση, από αρκετούς συμπολίτες, του προηγούμενου άρθρου μου, με τίτλο ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ ή «ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΑΓΑΖΙ». 

Ευτυχώς, έγινε κάτι πολύ ευχάριστο. Αυτό που ήταν η ουσία του κειμένου μου: η έκφραση γνώμης από τους πολίτες, η ελεύθερη και αυθόρμητη τοποθέτησή τους στο συγκεκριμένο θέμα. 

Αυτό λοιπόν είναι το ζητούμενο: πρέπει οι πολίτες να μετέχουν στο δημόσιο διάλογο εκφράζοντας ελεύθερα τη γνώμη τους, για όλα τα θέματα που απασχολούν τον τόπο τους ή όχι; Είναι δικαίωμά τους; Και αν ναι, μήπως είναι και καθήκον τους ταυτοχρόνως; 

Εγώ, τασσόμενος με την σκληρή ομολογουμένως θέση του Σόλωνα, θεωρώ ότι είναι καθήκον του πολίτη να παίρνει δημοσίως θέση για τα σοβαρά θέματα που αντιμετωπίζει η πόλη του, η χώρα του κλπ. 

Εννοείται ότι τη θέση αυτή δεν θέλω να την επιβάλλω σε κανένα, αφού θα ακύρωνα αυτό που υπερασπίζομαι, δηλαδή το απόλυτο δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης γνώμης, που έπεται της ελευθερίας διαμόρφωσης γνώμης, που επίσης είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη στη δημοκρατία μας. 

Εξάλλου, υπάρχει και ένα άλλο κατοχυρωμένο δικαίωμα για τον πολίτη: η αρνητική ελευθερία έκφρασης γνώμης, δηλαδή το δικαίωμα του πολίτη να μην εκφράζει τη γνώμη του, εφόσον αυτό επιλέγει ο ίδιος! 

Τέλος, θέλω να επισημάνω με έμφαση, ότι το επιστέγασμα της ελεύθερης έκφρασης του πολίτη είναι η ψήφος, και δεν πρέπει να συγχέεται η δημόσια και ελεύθερη έκφραση γνώμης με την μυστικότητα της ψήφου. 

Η ψήφος είναι ΜΥΣΤΙΚΗ ώστε, εκτός των άλλων, να δίδεται η δυνατότητα στον ψηφοφόρο, παρά τις τυχόν απειλές ή εκβιασμούς (αν υπάρξουν), να ψηφίσει ελεύθερα τον υποψήφιο της επιλογής του. 

Δηλαδή η μυστικότητα αφορά την διαδικασία της ψηφοφορίας την συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, ενώ η δημόσια ελεύθερη και φανερή τοποθέτηση, αφορά τη στάση των πολιτών απέναντι στα προβλήματα που τίθενται, ώστε να ενημερώνονται, να ενημερώνουν και να συμβάλουν στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης, σε σχέση με τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν την εκάστοτε κοινωνία. 

 Σε αυτό το πλαίσιο η συμβολή των επιχειρηματιών που είναι μέσα στο κέντρο του οικονομικού και κοινωνικού χώρου, είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη, αφού η άποψή τους είναι βαρύνουσα για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και επομένως είναι κρίμα να την αποκρύπτουν από τους συμπολίτες τους.

ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ

"ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΑΓΑΖΙ"!

Πόσες φορές δεν άκουσα την παραπάνω έκφραση! Έχω μαγαζί! Δηλαδή έχω άλλοθι. Δεν είμαι υποχρεωμένος να εκφράσω την προτίμηση μου σε υποψήφιο, δεν οφείλω να δημοσιοποιήσω τη θέση μου για ότι συμβαίνει στον τόπο. Πρέπει να είμαι με όλους καλός, αφού όλοι θα νομίζουν ότι τους ψήφισα! 

 Πάνω από όλα το μαγαζί! Λες και είναι μία αυτόνομη οντότητα που δεν επηρεάζεται από τίποτα άλλο, ούτε από τη γενικότερη κατάσταση του τόπου. 

Πλήρης εφαρμογή του «ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ» του αρχαίου φιλοσόφου Επίκουρου, που σημαίνει, ζήσε κρυφά, ζήσε χωρίς να γίνεται αισθητή η ύπαρξή σου, στην αφάνεια! 

Σε πλήρη αντίθεση με την προτροπή του σοφού Σόλωνα: «Άτιμον είναι τον εν στάσει μηδετέρας μερίδας γενόμενον».

Δηλαδή να αφαιρούνται τα πολιτικά δικαιώματα σε όποιον, σε πολιτικές αντιπαραθέσεις, δεν πάρει θέση ούτε με τη μία πλευρά, ούτε με την άλλη. Αυτό, η συμμετοχή,  είναι βεβαίως η ουσία της πραγματικής δημοκρατίας. 

Η προσήλωση στο ατομικό και η αδιαφορία για το κοινό συμφέρον απεργάζεται την παρακμή των κοινωνιών. Το «έχω μαγαζί» είναι η αποθέωση της υποκρισίας, της ανευθυνότητας και κυρίως του εγωισμού και της αντικοινωνικότητας! Ο άνθρωπος, όπως είπε ο Αριστοτέλης, είναι «ζώον πολιτικόν» και συ­νεπώς, αν χάσουν την ιδιότητα του «πολιτικού», δεν τους απομένει παρά η ιδιότητα του ζώου! 

Κατά την άποψή μου η στάση αυτή πρέπει να τιμωρείται από τους ίδιους τους συμπολίτες,  (και) με την μείωση της πελατείας του "μαγαζιού",  διότι με αυτή την τακτική της αποχής, ο ιδιοκτήτης βλάπτει την κοινωνία, η οποία στερείται την άποψή του, την συμβολή και την συμμετοχή του στην επίλυση των κοινών προβλημάτων, μέσα στα οποία εμπεριέχονται και τα ιδιωτικά.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Η ημέρα της δημοκρατίας, η ημέρα των εκλογών,  άρχισε ήρεμα και γαλήνια. 

Μετά από μία σχετικά μεγάλη προεκλογική περίοδο, αντιπαραθέσεων, διαλόγου, αντεγκλήσεων και υπερβολών μερικές φορές, η ώρα της αλήθειας καταφθάνει.

Οι δημότες μας θα εκφραστούν, θα εγκρίνουν ή θα απορρίψουν, θα συμφωνήσουν ή θα διαφωνήσουν, θα επιβραβεύσουν ή θα επιπλήξουν, Θα συγχωρήσουν ή θα τιμωρήσουν για τις πράξεις και παραλήψεις, τα σχέδια, τις πολιτικές και τα προγράμματα.

Σε λίγες ώρες θα έχουμε το αποτέλεσμα των εκλογών με το οποίο μία από τις δύο αντίπαλες παρατάξεις θα νομιμοποιηθεί ως η συμπολίτευση στο δημοτικό συμβούλιο, κα η άλλη, μαζί με την Τρίτη, που δεν συνέχισε στον δεύτερο γύρο, θα αποτελέσουν την αντιπολίτευση, και όλες μαζί θα συναποτελέσουν το ανώτατο όργανο διοίκησης,   το δημοτικό συμβούλιο του δήμου μας. Όλες οι παρατάξεις και όλοι ανεξαιρέτως  οι δημοτικοί σύμβουλοι, έχουν να επιτελέσουν πολύ σημαντικό έργο.

Το έργο αυτό είναι ακόμη δυσκολότερο ή καλύτερα σπουδαιότερο, λόγω του νέου νόμου για την αυτοδιοίκηση στη χώρα μας. Το ισχύον πλέον εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, δεν ευνοεί την ανάδειξη ισχυρών πλειοψηφιών στο δημοτικό συμβούλιο και επομένως, είναι απαραίτητες οι συνεργασίες για την απρόσκοπτη λειτουργία του δήμου.

Στο δήμο μας για παράδειγμα, δεν θα υπάρχει μονοπαραταξιακή πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο και επομένως η συνεργασίες δημοτικών παρατάξεων κρίνονται απολύτως απαραίτητες.

Όμως ούτε αυτό είναι επαρκές αν δεν υπάρξουν συναινέσεις και συνεργασίες στο ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο, ώστε να δημιουργηθεί η αρραγής κοινωνική βάση για την προώθηση των μέσο-μακροπρόθεσμων συμφερόντων του τόπου.
Ιδιαιτέρως για τον δικό μας δήμο, τα παραπάνω είναι όχι μόνο απαραίτητα ή επιβεβλημένα, αλλά απολύτως αναγκαία, αφού οι πρωτόγνωρες συνθήκες πού δημιουργούνται στον τόπο, λόγω του μεγαλύτερου έργου που έγινε ποτέ στην Κρήτη, του διεθνούς αεροδρομίου Καστελλίου, απαιτούν την ευρύτατη κοινωνική συναίνεση ώστε αυτό να αποτελέσει παράγοντα πραγματικής συνένωσης των κοινωνιών μας και όχι διαίρεσης.

Υπάρχει λοιπόν άμεση ανάγκη για τη συμβολή όλων των δημοτών στο κλίμα συναίνεσης και συνεργασίας, αλλά και για την βοήθεια όλων όσοι μπορούν, προς την κατεύθυνση της εκμετάλλευσης των πρωτοφανών ευκαιριών και την μείωση των υπαρκτών κίνδυνων που επίσης υπάρχουν.

Από την επόμενη μέρα λοιπόν όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας.