ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ – ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ – ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΕΝΑ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

 

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΙΑΒΑΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΚΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

ΕΜΜΕΣΑ ΔΙΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΜΑΣ

ΕΝΩ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ!

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ 2 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!

Ένας αγρότης κινείται με το τρακτέρ του  επί του αγροτικού δρόμου που συνδέει το χωριό του με το χωράφι του,  όπως πάντα  από αμνημονεύτων χρόνων.

Στην πρώτη φωτογραφία, σημείο Α, ο αγρότης με το τρακτέρ πριν από το νέο δρόμο.

Στη δεύτερη φωτογραφία, σημείο Β, ο ίδιος αγρότης, μετά το δρόμο σε απόσταση 25 μέτρων περίπου όπου βρίσκεται το χωράφι του

Μετά την ολοκλήρωση του δρόμου, σε ένα δυο χρόνια, για να πάει στο χωράφι του που είναι απέναντι από το μεγάλο δρόμο, αντί για τα 25 μέτρα που χρειάζεται σήμερα, θα πρέπει να διανύσει απόσταση, 3.000 μέτρα μέσω του κόμβου Αρκαλοχωρίου ή 4.000 μέτρα μέσω του κόμβου του Αεροδρομίου, διότι μόνο από εκεί θα μπορεί να πάει!

Αυτό σημαίνει η ανυπαρξία διαβάσεων σε αυτό το μεγάλο έργο!

Το αστείο είναι ότι το παραπάνω χωράφι, του το πήρανε για το δρόμο χωρίς καμία αποζημίωση, διότι λέει, πήρε μεγάλη αξία! Γιατί; Επειδή θα θέλει ένα ολόκληρο μεροκάματο για να πάει σε αυτό;

Η αυτό-αποζημίωση έχει νόημα όταν η έκταση που απομένει προσλαμβάνει μεγαλύτερη αξία από την ρυμοτόμηση.

Εδώ τι αξία παίρνει; Μήπως επειδή διπλασιάζεται η απόσταση από το σπίτι του ιδιοκτήτη;

Μέχρι σήμερα για να πάει και να γυρίσει από το χωράφι του πρέπει να διανύσει 1.200 μέτρα και αύριο, μετά την ολοκλήρωση του μεγάλου δρόμου, θα πρέπει να διανύσει 5.000 μέτρα!

Το ίδιο συμβαίνει και με τους δρόμους που συνδέουν χωριά και αγροτικές περιοχές σε όλο το μήκος του δρόμου.

Κύριε Υπουργέ, 

είναι άδικο και παράλογο αυτό που γίνεται. Κυρίως όμως, είναι απαράδεκτο και εξοργιστικό, να λέγεται από κάποιους, «ας το λέγατε όταν έγιναν οι μελέτες ή πριν γίνει η σύμβαση παραχώρησης».

Ένα κράτος δικαίου δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται την αδυναμία μίας τοπικής διοίκησης ανίκανης και ανυποψίαστης, επί εννέα ολόκληρα  χρόνια,  να καταλάβει τι γινόταν στον τόπο μας, τις επιπτώσεις στην οικονομία και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. 

Τότε, έχει εκείνο μεγαλύτερες ευθύνες απέναντι σε εκείνους που κάνουν μεγάλες θυσίες για να δημιουργηθεί ένα έργο εθνικής εμβέλειας ωφέλιμο για όλη τη χώρα. Δεν πρέπει να τους αφήνει αδικημένους, απροστάτευτους και ταπεινωμένους.

Αλλά και οι συμπολίτες, συνδημότες, όλοι εμείς, ας μην περιμένουμε απαθείς και αμέτοχοι. Κανένας δεν θα μας δώσει το παραμικρό, εάν δεν το διεκδικήσουμε. Για να μην δυσφορούμε και διαμαρτυρόμαστε όταν ολοκληρωθεί το κακό, ας αντιδράσουμε τώρα! Δεν υπάρχει καιρός! Ας συσπειρωθούμε γύρω από τις επιτροπές λαϊκής πρωτοβουλίας, γύρω από τα τοπικά συμβούλια των θιγομένων κοινοτήτων και ασφαλώς γύρω από το δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο, και ας αγωνιστούμε για να αποφύγουμε το κακό.

Ας μην επιτρέψουμε σε κανένα να μας ταπεινώνει και να μας επιβάλλει διόδια, μέσω των επιπλέον καυσίμων και του επιπλέον χρόνου που θα χρειαζόμαστε  για να πάμε στα χωριά μας ή στα χωράφια μας!