Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΙΘΙΝΑΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Η ΑΠΟΥΣΙΑ TΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ.

Νιώθω Ιερό το  Χρέος να καταθέσω την μαρτυρία μου, να αναφερθώ με λίγα λόγια για τα πεπραγμένα του αείμνηστου Γιάννη στο δημόσιο χώρο και ιδίως στην αυτοδιοίκηση.

Οχτώ χρόνια πρόεδρος της κοινότητας Παναγιάς, Δημοτικός σύμβουλος, Πρόεδρος της δημοτικής επιτροπής παιδείας και  επί πολλά χρόνια στενός συνεργάτης και σύμβουλός μου για κάθε σοβαρό θέμα που αφορούσε τον τόπο.

Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού του, πρόεδρος του αγροτικού συνεταιρισμού Παναγιάς, διαιτητής ποδοσφαίρου που φθάνει μέχρι την διαιτησία αγώνων των μεγάλων κατηγοριών. Διαπρέπει παντού!

Η αγάπη για τον τόπο και ιδίως για την ιδιαίτερη πατρίδα του την παναγιά ήταν ειλικρινής και απεριόριστη.  Άνθρωπος της δημιουργίας της προσφοράς και της προόδου, αεικίνητος και αποτελεσματικός ενέπνεε και παρέσυρε προς τα πάνω σε δημιουργικές κατευθύνσεις όλους τους ανθρώπους γύρω του.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την προσπάθεια , την αγωνία και την επιμονή του να φέρει σε πέρας τους στόχους του που συνήθως ήταν και υποσχέσεις προς τους χωριανούς του.  Βλέποντας το άγχος,  την αγωνία αλλά και την αποφασιστικότητα του για την υλοποίηση απαραίτητων για την περιοχή του έργων δεν μπόρεσα ποτέ να του αρνηθώ την συμμετοχή και συνεργασία μου. Δήμαρχε, μου έλεγε, το υποσχεθήκαμε! να μην βγούμε από το λόγο μας!  Ας έκανα και διαφορετικά, θα ήταν πάντα μπροστά μου. Σε ανθρώπους σαν το Γιάννη που δίνουν και τον εαυτό τους για το στόχο, είναι δύσκολο  ή μάλλον αδύνατο να αρνηθείς. Θα νιώθεις ο ίδιος τύψεις για την άρνηση σου.

Ο αγώνας του για το γήπεδο και το δρόμο προσπέλασης, για τον περιφερειακό του χωριού, για τις πλακοστρώσεις, την αγροτική οδοποιία, για την πλατεία Παπαχαριλάου, για το δημοτικό σχολείο, για την δημιουργία του πολιτιστικού κέντρου στην παλιά φάμπρικα, για το δρόμο προς τα όρη που ήθελε να είναι πάντα καθαρισμένος και διαθέσιμος, καθώς και η απαράμιλλη προσήλωσή του στην υλοποίηση του οράματος για την αναδάσωση στο Παναγιανό Πλάι στα όρη, και τόσα άλλα,  δικαιώθηκε! Είμαι ευτυχής πραγματικά που βοήθησα στην υλοποίηση του οράματος του.

Αυτά τα έργα, αείμνηστε Γιάννη, δεν περιέχουν μόνο την αγάπη και την φροντίδα σου, τον ιδρώτα και την αγωνία σου, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου, μέσα τους έχεις αφήσει ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχής σου. Ζεις και θα ζεις μέσα και από αυτά τα ωφέλιμα έργα που χωρίς κατάθεση ψυχής δεν γίνονται.

Αυτά τα έργα θα ολοκληρωθούν πραγματικά, και θα δικαιωθεί ο δημιουργός τους όταν ένα από αυτά πάρει το όνομα του δημιουργού του, του Γιάννη Κριθινακη! Είμαι βέβαιος ότι ο δήμος και η κοινότητα Παναγιάς θα κάνουν το αυτονόητο.

 Γιάννη, ελάχιστοι άνθρωποι σε αυτόν τον μάταιο κόσμο έχουν το προνόμιο να κάνουν στη ζωή τους τόσο σημαντικό και πολυσχιδές έργο, όσο έκανες εσύ στον, δυστυχώς, τόσο περιορισμένο χρόνο της ζωής σου. 

Όμως όσο περισσότερο το έργο και η χρησιμότητα του ανθρώπου τόσο μεγαλύτερη και η απώλεσα από την απουσία του. Το κενό της απουσίας του θα είναι μεγάλο και δυσαναπλήρωτο για όλους. Για την αγαπημένη του οικογένεια που θρηνεί, για τους συγγενείς και φίλους για το χωριό του για τον τόπο ολόκληρο.

Μένει όμως ως μεγάλη παρακαταθήκη, το όραμα σου, το έργο σου, η ευγένεια σου, η πίστη σου στη δημιουργία, η αξιοπρέπεια, η τιμιότητα, η αγάπη προς τον συνάνθρωπο, η μεγαλοψυχία έναντι των αντιπάλων και κυρίως το παράδειγμα σου και πάνω από όλα η ανθρωπιά σου.

Εύχομαι στην οικογένεια σου να είναι καλά , περήφανη για σένα, να ζει και να σε θυμάται με αγάπη.

Αγαπημένε φίλε δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.

Ας είναι αιωνία η μνήμη σου και ελαφρύ το χώμα του αγαπημένου χωριού σου που σε σκεπάζει!

ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ

ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ  ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ

  

Βεβαίως και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να έχει άποψη για το παραπάνω μεγάλο θέμα, να είναι υπέρ  ή κατά της κατασκευής του και να αγωνίζεται για την επικράτηση της γνώμης του.

Ιδιαιτέρως, αυτοί που δεν θέλουν το έργο θεωρώντας ότι τα μειονεκτήματα είναι πολύ περισσότερα από τα θετικά, είναι λογικό να μην θέτουν δεύτερους, εναλλακτικούς στόχους, διότι έτσι πιθανόν να αδυνάτιζε ο κύριος στόχος τους που είναι η ματαίωση του έργου, ακόμα και αν οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι πολύ μικρές ή μηδαμινές.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για αυτούς που θέλουν να γίνει το έργο. Τι θέλουν δηλαδή; Αεροδρόμιο και… «κακό θάνατο» όπως εύστοχα λέει η λαϊκή παροιμία για ανάλογες περιπτώσεις;  «Αεροδρόμιο να ναι και ότι να ναι»;

Πολύ περισσότερο όμως η διοίκηση, η ηγεσία του τόπου, ότι και αν πιστεύει, ότι και αν θέλει, είτε είναι υπέρ είτε κατά του έργου, πρέπει να θέτει εναλλακτικούς στόχους επιδιώκοντας το καλύτερο δυνατό για τους πολίτες. Τούτο διότι δεν είναι αυτή που τελικά αποφασίζει για τόσο μεγάλα έργα,  δεν έχει την απόλυτη εξουσία και επομένως πρέπει να επιτύχει το καλύτερο σε κάθε περίπτωση, έχοντας πρώτο, δεύτερο ή ακόμα και τρίτο εναλλακτικό στόχο.

Επομένως, με δεδομένο ότι το έργο είναι σε φάση ανάπτυξης, είναι τραγικό να σκεφθεί ο καθένας ότι κανένα ανταποδοτικό μέτρο, ή ενέργεια μείωσης των αρνητικών επιπτώσεων δεν έχει επιτευχθεί. Αντιθέτως οι περισσότερες λογικές διεκδικήσεις του τόπου όχι μόνο δεν έχουν υλοποιηθεί αλλά ούτε καν έχουν τεθεί πειστικά και δυναμικά.  

Αναφέρω επιγραμματικά τους κύριους όρους και στόχους που έπρεπε να έχει θέσει η κοινωνία μας, μέσω μίας υπεύθυνης ηγεσίας που θα είχε μελετήσει όλα τα σχετικά θέματα και θα είχε  καταλήξει στην επιλογή και την επιβολή τους με κάθε θυσία στο Κράτος, που είναι ο επισπεύδων για την υλοποίηση του έργου:

1. Άμεση εκπόνηση της μελέτης του χωροταξικού σχεδιασμού του δήμου σύμφωνα με την δέσμευση του ΥΠΕΧΩΔΕ. Επίσης, κατά άμεση προτεραιότητα εκπόνηση του εθνικού κτηματολογίου για όλη την έκταση του δήμου.

2.  Αυτόματη  απόδοση του ανταποδοτικού τέλους 2% επί του τζίρου του αεροδρομίου, με εγγραφή του αντίστοιχου ποσού ετησίως και αυτομάτως στα έσοδα  του δήμου Μινώα Πεδιάδας, χωρίς προηγούμενες αποφάσεις των εκάστοτε υπουργών.

 3.   Άμεση υλοποίηση της  προγραμματικής σύμβασης ύψους 5.000.000 ευρώ μεταξύ του δήμου και του υπουργείου μεταφορών, που έχει ήδη ζητηθεί από τα δημοτικά συμβούλια των πρώην δήμων. Αφορά την εκπόνηση μελετών και την κατασκευή μικρών έργων για την προετοιμασία της περιοχής ώστε να αντιμετωπίσει το σοκ της αστικοποίησης.

4. Εισαγωγή ως βασικού άρθρου στη σύμβαση παραχώρησης,  της υποχρέωσης του αναδόχου για την πρόσληψη ντόπιου υπαλληλικού και εργατικού προσωπικού στο αεροδρόμιο.  Παραλλήλως, από το Κράτος να ιδρυθούν εντός του δήμου σχολές ταχύρυθμης εκπαίδευσης ώστε να υπάρξει ικανός αριθμός ατόμων με ειδικότητες που θα χρειαστούν τόσο στη φάση κατασκευής, όσο και στη φάση της λειτουργίας του αεροδρομίου.

5.  Κατασκευή, με χρηματοδότηση του κράτους,  επισκέψιμου οικολογικού πάρκου με την χλωρίδα και πανίδα της Κρήτης, στο ύψωμα "Αυλιώτικη  Κεφάλα",  μετά την ταπείνωση και διαμόρφωσή της,  σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για την κατασκευή του αεροδρομίου.

6. Κατασκευή με χρηματοδότηση του κράτους όλου του οδικού πλέγματος γύρω από το αεροδρόμιο και ανάμεσα σε όλα τα χωριά του δήμου, με μεγαλύτερη έμφαση στην Ανατολικώς του Αεροδρομίου περιοχή, ώστε  η επικοινωνία της με τους οδικούς άξονες και τα υπόλοιπα χωριά να είναι εύκολη και γρήγορη.

7.  Ενίσχυση του ΒΙΟΠΑ Καστελλίου ώστε να αποτελέσει χώρο εγκατάστασης και δημιουργίας επιχειρήσεων χαμηλής  όχλησης, με έμφαση στις νεοφυείς επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας.

8. Ικανοποιητικές αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες των οποίων οι περιουσίες θα απαλλοτριωθούν. Τιμές αποκατάστασης και όχι αντικατάστασης.

9. Να υποχρεωθεί ο ανάδοχος  ώστε να αναθέσει το αρχιτεκτονικό του έργου του αερολιμένα σε διεθνές αρχιτεκτονικό γραφείο ή σε αρχιτεκτονικές σχολές της χώρας μας.

10. Να προβλεφθεί ο τρόπος μεταφοράς ολόκληρων οικισμών ή κατοικιών που θίγονται σε άλλες πολεοδομημένες περιοχές με πλήρη κάλυψη της απαιτούμενης δαπάνης.

11. Κατασκευή όλων των μεγάλων έργων προσπέλασης από Ηράκλειο, Χερσόνησο, Ιεράπετρα,  Μεσαρά  κλπ.

12. Κατασκευή ενιαίου βιολογικού καθαρισμού για όλους τους οικισμούς που περιβάλλουν το αεροδρόμιο.

13. Να ληφθούν όλα τα μέτρα που επιβάλλονται, εντός και εκτός του χώρου του αεροδρομίου,  ώστε αυτό να μπορεί να χαρακτηριστεί «πράσινο αεροδρόμιο».

14. Επανεγκατάσταση στο δήμο όλων των υπηρεσιών που απομακρύνθηκαν τα τελευταία χρόνια καθώς και η ίδρυση νέων, όπως π.χ Πρωτοδικείου, νοσοκομείου, πυροσβεστικής κ.α.

15. Οι προβλεπόμενες εκθεσιακές δραστηριότητες να γίνουν στο ήδη υπάρχον εκθεσιακό κέντρο Αρκαλοχωρίου, με ανάλογη συμμετοχή του δήμου και του αναδόχου του έργου.

16. Ολοκλήρωση των ανασκαφών στους αρχαιολογικούς χώρους της Λύττου, του Μινωικού Ανακτόρου Γαλατά, της Αρκαδίας, του Προφήτη Ηλία Αρκαλοχωρίου, της Ακρόπολης Σμαρίου κ.α, καθώς και οι οδοί προσπέλασης προς αυτούς και οι αντίστοιχοι χώροι υποδοχής, για να γίνουν επισκέψιμοι.

17. Ανέγερση και λειτουργία αρχαιολογικού μουσείου όπου θα εκτίθενται τα χιλιάδες πολύτιμα αντικείμενα που έχουν βρεθεί και θα βρεθούν σε όλη την έκταση του πλούσιου σε αρχαιολογικούς χώρους δήμου μας.

18. Πρόβλεψη για μόνιμη έκπτωση 30 - 50% επί της αξίας των αεροπορικών εισιτηρίων για όλους τους ταξιδιώτες – δημότες του δήμου Μινώα Πεδιάδας.

Τέλος, είναι απαράδεκτη τη μείωση του μήκους του διαδρόμου απογειώσεων στα 3200 μ από τα 3800 μ που είναι το απαραίτητο μήκος για να έχει το αεροδρόμιο παγκόσμια εμβέλεια. Το γεγονός αυτό, μειώνει την ανταγωνιστικότητα του αεροδρομίου, δεν επιτρέπει υπερατλαντικές εμπορικές πτήσεις (cargo) για εξαγωγές αγροτικών και άλλων προϊόντων σε όλο τον κόσμο, και υπονομεύει την προσπάθεια της αύξησης του ποιοτικού τουρισμού στο νησί.

Είναι πλέον φανερό στους περισσότερους κατοίκους του τόπου μας, ότι την πλέον κρίσιμη περίοδο για το παρόν και ιδίως για το μέλλον, βρέθηκε στην διοίκηση του δήμου μία ανάξια και ανίκανη διοίκηση, η οποία όχι μόνο δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα του τόπου, αλλά ούτε καν να τα αντιληφθεί και κατανοήσει.

Για παράδειγμα,  όταν στον δήμο γίνεται το αεροδρόμιο, το μεγαλύτερο έργο που έγινε ποτέ στην Κρήτη, και δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για την διασφάλιση των συμφερόντων του τόπου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα απλό λάθος ή αστοχία, που μπορεί να διορθωθεί αύριο. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι η σύμβαση παραχώρησης του έργου στον ανάδοχο έχει διάρκεια 30 ετών και μέσα σε αυτήν δεν αναγράφεται τίποτα σχεδόν για το δήμο υποδοχής του έργου!

Μα πως θα μπορούσαν να κάνουν κάτι θετικό όταν στην κορυφή της υποτιθέμενης διοίκησης του τόπου υπάρχει Βαβέλ απόψεων και πρακτικών, που συνδυάζονται  όμως «αρμονικά» στα πλαίσια της νομής της εξουσίας και στην άθροιση των ψήφων των εξαπατημένων πολιτών για την συνέχισή της.

 Ένας είναι κατά του έργου, αλλά παίρνοντας ένα «αξιωματάκι» κατέβασε τα λάβαρα του αγώνα. Ο άλλος διχασμένος, είναι υπέρ και ταυτοχρόνως κατά του έργου. Ο άλλος είναι μετανιωμένος και ολοφυρόμενος και ο επικεφαλής είναι υπέρ, αλλά εντελώς χαμηλόφωνα, για να μην ερεθίσει τους πιθανούς ψηφοφόρους που έχουν  άλλη άποψη. Γι αυτό συνέβη το πρωτοφανές για ανάλογες περιπτώσεις δημιουργίας τόσο μεγάλων έργων. Δεν έγινε ούτε μία συνέλευση των κατοίκων για να ενημερωθούν και να εκφράσουν τις απόψεις τους. Καμία!

Άκουσα από κάποιον να μιλά για εννέα χαμένα χρόνια. Του απάντησα ότι τα χαμένα χρόνια είναι πολύ περισσότερα. Γυρίσαμε πολύ πίσω, τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω,   χάνοντας μεγάλες ευκαιρίες ανάπτυξης και εγκαταλείποντας έργα και παρεμβάσεις ωφέλιμες για τον τόπο που είχαμε δημιουργήσει παλαιότερα.  

 Όμως οι εξελίξεις στις κοινωνίες δεν είναι γραμμικές. Ιδιαιτέρως σε περιόδους, όπως η παραπάνω, όπου κάθε πράξη ή παράλειψη έχει δυσανάλογες επιπτώσεις   στην πορεία του τόπου και μάλιστα για πολλές γενιές στο μέλλον και όχι για την επόμενη ή μεθεπόμενη τετραετία.

Όπως ανέφερα ήδη, για τη σύμβαση παραχώρησης ισχύος 30 ετών, δεν χάσαμε χρόνια μόνο προς το παρελθόν αλλά και προς το μέλλον.  Για τριάντα χρόνια αυτή η σύμβαση δεν μπορεί να αλλάξει, να διορθωθεί και να περιλάβει όρους προστασίας και ωφέλειας για τον τόπο.

Απομένουν μόνο λίγες ημέρες μέχρι την τελική κύρωση της σύμβασης παραχώρησης και ελάχιστες εβδομάδες ή μήνες μέχρι την έναρξη κατασκευής του έργου. Πρέπει, έστω και την τελευταία στιγμή,  να υπάρξει άμεση κινητοποίηση για να υλοποιηθούν όλοι οι παραπάνω στόχοι. Οποιαδήποτε αδιαφορία ή ολιγωρία αποτελεί προδοσία του Τόπου και των κατοίκων του.

ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ Ο ΑΝΑΠΟΔΑΡΗΣ

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΥΒΙΚΑ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΥΒΙΚΟ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ!

Νερό τον Ιούνιο και μάλιστα άφθονο, είναι μια σπάνια εξαίρεση στον κανόνα αλλά πολύ ευχάριστη για τον αγροτικό κόσμο. Ο ευεργετικός Αναποδάρης μετέφερε στην περιοχή μας μεγάλες ποσότητες νερού από άλλες περιοχές, εκτός του δήμου μας, που έβρεξε πολύ. Πραγματική ευλογία, Μάννα εξ ουρανού θα έλεγα!  Αυτό βέβαια υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα  το εκμεταλλευτούμε, θα το αποθηκεύσουμε καταλλήλως και κατόπιν θα το οδηγήσουμε στις καλλιέργειες που την φετινή άνομβρη χρονιά υποφέρουν.

Δυστυχώς, ενώ τον προηγούμενο μήνα, αυτές οι τεράστιες ποσότητες νερού του Αναποδάρη, χύθηκαν στον κόλπο της Δέρματου, ουδείς αρμόδιος ή υπεύθυνος ενδιαφέρθηκε για την συγκράτησή του με τα γνωστά και δοκιμασμένα διαφράγματα κατά μήκος του ποταμού ώστε να εμπλουτιστεί ο υδροφορέας της περιοχής.

Η αδιαφορία ή η ανικανότητα αυτή είναι αδικαιολόγητη,   όταν η δαπάνη για τα παραπάνω μικροέργα δεν ξεπερνούσε τα 1000 έως 2000 ευρώ ενώ η ωφέλεια για τους αγρότες εκτιμάται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Δεκάδες πηγάδια κατά μήκος του ποταμού, μετά τον εμπλουτισμό τους, θα κάλυπταν όλες τις ανάγκες άρδευσης των αντίστοιχων αγροτών για όλο το καλοκαίρι, αυτής της άνομβρης χρονιάς.

Ακόμη και το πολύτιμο μικρό φράγμα του Δεματίου, για μία ακόμη φορά  δεν αξιοποιήθηκε. Η δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε είναι ότι δεν είχαν ποτήρια για τους σωλήνες αναρρόφησης των αντλητικών μηχανημάτων, διότι τα είχαν βγάλει οι ίδιοι για να τα χρησιμοποιήσουν αλλού! Η αξία των εξαρτημάτων αυτών; Μικρότερη των 50 ευρώ!

Ο Θεός δίνει τις ευκαιρίες. Όταν δεν τις αρπάζεις είσαι άξιος της τύχης σου.

Λυπάμαι ειλικρινά σκεπτόμενος ότι, η  ικανότητα χωρίς την εξουσία είναι εξίσου ανίσχυρη με την εξουσία χωρίς ικανότητα. Ας αναλογιστούμε όλοι!

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ – ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΟΧΙ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΙ

Είναι αλήθεια ότι όταν κατασκευάζεται ένα μεγάλο έργο, πολλοί άνθρωποι χάνουν αναγκαστικά την περιουσία τους επειδή έτυχε να βρίσκεται  στην επιλεγείσα περιοχή.

Την ίδια στιγμή και κυρίως τα επόμενα χρόνια, όλοι οι άλλοι ιδιοκτήτες θα δουν την αξία της δικής τους περιουσίας να αυξάνεται τρεις, πέντε και σε πολλές περιπτώσεις δέκα φορές πάνω από τις τιμές απαλλοτρίωσης που έλαβαν οι συμπολίτες τους.

Αυτό συμβαίνει με την κατασκευή μεγάλων έργων και ιδίως στην περίπτωση των αεροδρομίων. Μια ματιά μόνο στην εξέλιξη των  τιμών  της  γης  στα Σπάτα  Αττικής, μετά την λειτουργία του αεροδρομίου,   είναι αρκετή για την επιβεβαίωση αυτής της αλήθειας. Αυτό άλλωστε  είναι γνωστό σε όλους και ιδίως στο Κράτος και τη Δικαιοσύνη.

Είναι ευνόητο και λογικό λοιπόν, ότι  μία πολιτεία δίκαιη και πολιτισμένη, πρέπει να δει και αυτή τη διάσταση του θέματος, να αυξήσει τα ποσά των αποζημιώσεων των πληττομένων,   και να μην διαχωρίσει στην πράξη τους πολίτες του δήμου μας σε θύματα και ωφελημένους.

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ

ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΥΠΕΡ Η ΤΟ ΚΑΤΑ;

ΈΝΑΣ ΣΤΟΧΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΕΥΧΗ

Το αν κάποιος είναι σήμερα υπέρ ή κατά της κατασκευής του αεροδρομίου, έχει κάποια σημασία; Φέρει κάποιο αποτέλεσμα; Ωφελεί τον τόπο; Αλλάζει τα δεδομένα; Διορθώνει έστω κάποιο λάθος που έγινε; Όχι φυσικά. Δεν προσφέρει απολύτως τίποτα! Και οι δύο τοποθετήσεις είχαν σημαντική αξία προ 15, 10, 5 ή έστω προ δύο ετών και οπωσδήποτε πριν τη δημοπράτηση και κυρίως πριν την συνυπογραφή της σύμβασης παραχώρησης μεταξύ του  Κράτους και του αναδόχου του έργου.

Με απλά λόγια  η κατασκευή του έργου δεν μπορεί να διευκολυνθεί από τη θετική στάση κάποιων που το θέλουν, ούτε να εμποδιστεί από την αρνητική  άλλων που δεν το θέλουν. Το έργο πλέον υπάρχει, με συγκεκριμένο τίτλο και περιεχόμενο, έχουν αναληφθεί αμφοτεροβαρείς δεσμεύσεις, έχει αποφανθεί για τη νομιμότητα η δικαιοσύνη καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι στο στάδιο της κατασκευής του.

Οι παραπάνω θέσεις έχουν ίσως κάποια αξία μόνο  για τα επί μέρους πρόσωπα, τα οποία καταγράφουν τη θέση τους, υπέρ ή κατά, και θα μπορούν στο μέλλον να καυχηθούν οι μεν ότι: «εγώ το είχα πει ότι ήταν επιβλαβές» και αντιστοίχως  οι άλλοι ότι: «εγώ το είχα πει ότι θα μας ωφελούσε το έργο».  Κάτι που θα αφορά μόνο τους ίδιους και την αυτοεπιβεβαίωσή τους.  Βεβαίως και οι δύο πλευρές θα δικαιωθούν, αφού κάθε μεγάλο έργο έχει θετικές και αρνητικές επιπτώσεις,  αλλά αυτό  δεν θα  έχει  καμία  επίδραση στα συμφέροντα και το μέλλον του  τόπου.

Επιπλέον, καμία χρησιμότητα για τον τόπο δεν έχουν  οι κατά τα άλλα γελοίες τοποθετήσεις αξιωματούχων και δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας, του τύπου: «ως πρόσωπο είμαι κατά, αλλά ως σύμβουλος είμαι υπέρ του έργου»! Η απόλυτη κλωνοποίηση!

Βεβαίως, με κατανόηση και σεβασμό βλέπουμε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των κατοίκων που διαμαρτύρονται για τις χαμηλές τιμές με τις οποίες αποζημιώνονται οι ιδιοκτησίες τους  που απαλλοτριώνονται και φυσικά είμαστε αλληλέγγυοι μαζί τους. Τιμές αποκατάστασης πρέπει να καταβληθούν σε αυτούς  και όχι αντικατάστασης. 

Επίσης απαραίτητη  θεωρούμε, έστω και στο παρά πέντε, την πίεση που πρέπει να ασκήσουμε ως κοινωνία, όλοι μαζί,  για την αυστηροποίηση των περιβαλλοντικών όρων, την μετεγκατάσταση των οικισμών που θίγονται, την αποκατάσταση των λόφων που θα ταπεινωθούν με διατήρηση του παλαιού ορίζοντα, και επίσης  την υποχρεωτική εφαρμογή όλων εκείνων των μέτρων που υλοποιούνται σε ανάλογες περιπτώσεις σε πολιτισμένες χώρες,  ώστε το υπό κατασκευή έργο να μπορεί να χαρακτηριστεί «πράσινο αεροδρόμιο». 

Αυτή είναι στην παρούσα φάση μία υπεύθυνη στάση του κάθε πολίτη και βεβαίως των κάθε μορφής εκπροσώπων του. Τι θα πει «θέλω να γίνει το αεροδρόμιο»; Χωρίς όρους και προϋποθέσεις; Αντί πάσης θυσίας; Είναι εντελώς παράλογο και απαράδεκτο! Από την άλλη μεριά, είναι λογική και παραδεκτή η θέση «δεν θέλω το αεροδρόμιο», για όλους τους λόγους που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος. Αν όμως, παρά την θέλησή του, όπως στην προκειμένη περίπτωση, κατασκευαστεί το έργο, δεν θέλει να έχει λόγο και απαιτήσεις ώστε να μειωθούν οι αρνητικές επιπτώσεις του έργου και να αυξηθούν οι θετικές; Κάθε έργο, μικρό ή μεγάλο, έχει και θετικά και αρνητικά αποτελέσματα για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον.

Αν όμως η υπεύθυνη στάση απέναντι σε τέτοιες προκλήσεις είναι ενδεδειγμένη για κάθε πολίτη, για το δήμο και τους εκπροσώπους του είναι υποχρέωση και ύψιστο καθήκον, καθώς η επιπτώσεις τέτοιων μεγάλων έργων επεκτείνονται πολύ πέραν της θητείας τους και θα επηρεάζουν τη ζωή πολλών  γενεών  ανθρώπων που θα ζήσουν σε αυτόν τόπο.

Δυστυχώς, η παρούσα δημοτική αρχή δεν ανέλαβε ούτε στο ελάχιστο τις ευθύνες της, με αποτέλεσμα να απουσιάζει ο δήμος από όλες σχεδόν τις σελίδες της σύμβασης παραχώρησης. Ματαίως η αντιπολίτευση στο δήμο, με κάθε ευκαιρία, επιμόνως ζητούσε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να μην αγνοηθούν τα συμφέροντα του τόπου. Αποτέλεσμα αυτής της αδράνειας είναι και θα είναι η αδυναμία διεκδίκησης των δικαίων μας από τον ανάδοχο, ο οποίος σε κάθε περίπτωση επικαλούμενος την παραπάνω σύμβαση θα απαντά, όπως και ο αντίστοιχός του στο  αεροδρομιο των Σπάτων, «πουθενά στην σύμβαση δεν αναφέρεται κάτι για το δήμο Μινώα Πεδιάδας»! 

Δυστυχώς, επί οκτώ χρόνια δεν έγινε το ελάχιστο έστω για την διασφάλιση των συμφερόντων του δήμου με την άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων του έργου και στην εξασφάλιση ανταποδοτικών ωφελημάτων. Ούτε η προώθηση της προγραμματικής σύμβασης ύψους 5.000.000 ευρώ μεταξύ του κράτους και των πρώην δήμων, που υποβάλλαμε το 2009,  για έργα και παρεμβάσεις με έμφαση στο περιβάλλον ώστε να προετοιμαστεί ο τόπος για κάθε ενδεχόμενο. Μάλιστα για την αύξηση του πολιτικού βάρους της συμμετοχής μας στην σύμβαση,  επιτύχαμε την συμμετοχή της Τοπικής  Ένωσης Δήμων Κρήτης, με καταγεγραμμένο στόχο,  στο άρθρο 8 της σύμβασης,  την εξασφάλιση των συμφερόντων των τότε τοπικών δήμων (Καστελλίου, Αρκαλοχωρίου και Θραψανού), αφού τα ανταποδοτικά τέλη και έργα αφορούν αυτούς τους τρεις δήμους, δηλαδή τον σημερινό ενιαίο δήμο.

Καμία ενέργεια για την κατασκευή έργων σε όλη την περιοχή μας, τα οποία το ίδιο το υπουργείο θεωρούσε απαραίτητο να κατασκευαστούν, πριν από την κατασκευή του έργου και είναι καταγεγραμμένα σε έντυπα που το ίδιο εξέδωσε.

Ούτε καν το ΣΧΟΑΠ της περιοχής που ήταν δέσμευση του Υπουργείου, ότι θα ολοκληρώνονταν πριν την έναρξη κατασκευής του έργου!

Ακόμη και το περίφημο ανταποδοτικό τέλος 1% επί του τζίρου, που εξασφαλίσαμε υπέρ των δήμων της περιοχής μας το έτος 2009, έγινε μεν 2% όπως ζητούσαμε από τότε, αλλά συνοδευόμενο με άλλες μη συμφωνημένες και απαράδεκτες υποσημειώσεις του τύπου: «Το τέλος θα διατίθεται υπέρ των γειτονικών δήμων, υπέρ της αυτοδιοίκησης, υπέρ κοινωνικών φορέων, υπέρ της Περιφέρειας, υπέρ συλλόγων», και άλλα παραπλανητικά και απαράδεκτα. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι το όποιο πετσοκομμένο όπως κατάντησε τέλος, θα αποδίδεται με απόφαση του Υπουργού! Δηλαδή αν ευδοκήσει ο κ. Υπουργός, αν επιτρέπει η δημοσιονομική κατάσταση της Χώρας και άλλα γνωστά επιχειρήματα της κρατικής γραφειοκρατίας που συνεχώς ακούμε. Θα μπορούσε βεβαίως και θα έπρεπε το παραπάνω τέλος να εγγράφεται κάθε χρόνο, χωρίς διαμεσολαβήσεις, στα έσοδα του δήμου, για έργα στην περιοχή ευθύνης του.  Δυστυχώς ούτε αυτό δεν έγινε.

Όμως, παρά τα παραπάνω  όντως απογοητευτικά, δεν πρέπει να μείνουμε άπραγοι. Πρέπει να προλάβουμε τα χειρότερα, έστω και την τελευταία ώρα. Όλοι μαζί! Ακόμη και με αυτούς που έχουν αποτύχει οικτρά μέχρι τώρα. Έχουν μία τελευταία ευκαιρία να κάνουν κάτι, να διορθώσουν λάθη ή παραλείψεις, να συνεργαστούν με αυτούς που μπορούν να βοηθήσουν, να εκμεταλλευτούν συγκροτημένες συμμαχίες, να αξιοποιήσουν προηγούμενες προσπάθειες, να τολμήσουν ενεργοποιώντας τις ενδογενείς  δυνάμεις του τόπου,  και να γραφούν για κάτι ωφέλιμο στην ιστορία του τόπου.

Σήμερα δεν υπάρχει άλλος δρόμος! Μόνο ο δρόμος της ευθύνης και του αγώνα. Η παρέκκλιση από αυτό το δρόμο, από αυτό το στόχο, παραπλανά, διχάζει, αδυνατίζει την κοινή προσπάθεια και τις πιθανότητες επιτυχίας.