ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ

ΛΕΥΚΕΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ

ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΤΟ ΚΛΑΔΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Όταν γίνει ένα λάθος επειδή κάποιος, έστω και ο δήμαρχος, δεν γνωρίζει τις συνέπειές του,  κάθε πολίτης έχει τη διάθεση να συγχωρήσει.

 Όταν αυτό το λάθος γίνεται από δημόσια εξουσία, ο πολίτης οφείλει να προβληματιστεί αλλά πρέπει να έχει την διάθεση να συγχωρήσει.

Όταν η εξουσία κάνει αυτό το λάθος επειδή δεν συμβουλεύτηκε προηγουμένως,  όπως όφειλε, τα αρμόδια όργανα της υπηρεσίας που διοικεί, ο πολίτης πρέπει να προβληματιστεί έντονα.

Όταν η ίδια εξουσία συνεχίσει να κάνει  το ίδιο λάθος, παρανομία λέγεται  πλέον, και μετά την διαπίστωσή του και την δημόσια καταγγελία του, ο πολίτης πρέπει πλέον να ανησυχήσει, να διαμαρτυρηθεί και να απαιτήσει την εφαρμογή των νόμων και τον σεβασμό της κοινωνίας των πολιτών.

Αν όλα αυτά γίνουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα, τότε ο πολίτης θα πρέπει να καταλάβει καλά ότι από αυτή την εξουσία ή δημόσια αρχή δεν μπορεί να περιμένει τίποτα καλό ή χρήσιμο για το κοινωνικό σύνολο και οφείλει να δράσει αποτελεσματικότερα ή να μετατρέψει τον εαυτό του από ελεύθερο πολίτη σε υποτελή και υπήκοο.

Προσθέτω λίγες ακόμη έγκυρες πληροφορίες για το θέμα του προηγούμενου άρθρου μου, για να γίνει αντιληπτό το περιβαλλοντικό ανοσιούργημα και όχι μόνον αυτό.

Επιστήμονες που αναγνωρίζονται διεθνώς για τη γνώση τους στη Δασοκομία Πόλεων, όπως ο ομ. καθηγητής της Σχολής Δασολογίας του ΑΠΘ κ. Σπύρος Ντάφης, έχουν διατυπώσει τις απόψεις τους εδώ και χρόνια και είναι συντριπτικές:

«Όσο υγιέστερο είναι ένα δένδρο τόσο πληρέστερη είναι η κόμη του και αντιστρόφως. Η κόμη με το φύλλωμά της είναι το «εργοστάσιο» του δένδρου και πηγή όλων των ευεργετικών επιδράσεων στον άνθρωπο. Συνεπώς οποιαδήποτε κλάδευση της κόμης είναι σφάλμα. Μειώνει τη ζωτικότητα του δένδρου ως συνόλου διότι απομακρύνεται ένα σημαντικό μέρος των αφομοιωτικών οργάνων. Όσο πιο συχνές είναι οι κλαδεύσεις και όσο πιο έντονες γίνονται τόσο περισσότερες πληγές δημιουργούνται με αποτέλεσμα να δίνεται ευκαιρία σε χιλιάδες μύκητες και βακτήρια να προσβάλλουν τα δέντρα. Όσο κατά το δυνατόν υπόκεινται σε λιγότερο κλάδεμα τόσο περισσότερο και για μακρύτερο χρόνο διατηρούνται τα δένδρα υγιή.

 

Εικόνα 1.  ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΥΚΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΑΓΑΡΑΚΗ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ!  ΠΟΛΥ  ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΨΑΝ!

Δεν πρέπει εδώ να εφαρμόζονται οι ίδιες μέθοδοι που εφαρμόζονται στα βραχύβια οπωροφόρα δένδρα. Εκεί ισχύουν άλλοι κανόνες και άλλοι σκοποί.

 Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις στις οποίες επιβάλλεται η κλάδευση των δένδρων αν και με μια περισσότερο προσεκτική εκλογή των ειδών θα αποφεύγονταν πολλές κλαδεύσεις και συνεπώς άσκοπες δαπάνες πέρα από την κακοποίηση των δένδρων». 

 Πότε όμως και πώς; Οι απαντήσεις των επιστημόνων είναι οι εξής:

1. Για αποκατάσταση ζημιών της κόμης

2. Για τη μείωση του βάρους της κόμης μετά από απώλεια ριζών

3. Για λόγους ασφαλείας και σταθερότητας σε γέρικα δένδρα αλλά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις.

4. Χαλαρωτικές κλαδεύσεις σε περιπτώσεις πολύ πυκνής κόμης και πολύ στενού φυτευτικού συνδέσμου

5. Συμπληρωματικά κλαδεύονται όλοι οι νεκροί ή νεκρούμενοι κλάδοι, οι αδηφάγοι βλαστοί και κλαδιά τα οποία διασταυρώνονται και αλληλομαστιγώνονται με κλαδιά γειτονικών δένδρων…..

Τις  λεύκες, που τις φυτεύαμε  πριν από λίγα χρόνια ακριβώς για να έχουμε γρήγορα αποτελέσματα, στην ουσία τις εξοντώνουν, ακριβώς γιατί η λεύκα κλαδεύεται μόνο μια φορά στην αρχή της ανάπτυξής της, όταν έχει ύψος 1,80 μ. και μετά δεν ξανακλαδεύεται ποτέ. Εξαίρεση αποτελούν μόνον οι λεύκες που προορίζονται για υλοτόμηση, στις οποίες κλαδεύουν τα κλαδιά τους για να μεγαλώσει σε διάμετρο ο κορμός τους και έτσι να αποδώσουν περισσότερη ξυλεία. (απόσπασμα από το βιβλίο  «Δασοκομία Πόλεων).

 Εικόνα 2. ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ; ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΔΕΝ  ΚΛΑΔΕΥΟΝΤΑΙ!

          Για όσους έχουν περισσότερο ενδιαφέρον για το θέμα παραθέτω τον παρακάτω σύνδεσμο που περιέχει  κανόνες κλαδέματος Θεσπισμένους από το ίδιο το κράτος. Κατεβάστε το κείμενο.

http://www.ggde.gr/dmdocuments/10-06-04-01.pdf

Ότι γράφω παραπάνω αφορά τους συμπολίτες που έχουν δημοκρατικές και περιβαλλοντικές ευαισθησίες ώστε να ενημερωθούν καλύτερα και να αντιληφθούν ότι το θέμα δεν περιορίζεται στην καταστροφή της βρύσης και της πέργκολας της πλατείας ή των δένδρων στους δρόμους ή άλλα παρόμοια κατορθώματα, αλλά αφορά πολύ σημαντικότερα αγαθά όπως της αξιοπρέπειας, της ισονομίας,  του σεβασμού των δικαιωμάτων και τελικά  της ίδιας της δημοκρατίας και του πολιτισμού!  Αυτά έχουν υπονομεύσει και υποβαθμίσει!