ΠΕΡΙ… ΕΡΓΟΥ

ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ  Ή ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟ;

Οδεύοντας, μετά από πολύ καιρό, προς το χωριό  Αυλή  ένιωθα όπως κάθε φορά, την ίδια  χαρά,  διότι αυτό το έργο ήταν δικής μου εμπνεύσεως, αποφάσεως,  καθώς και  η κατά προτεραιότητα ένταξή του στο σχετικό πρόγραμμα. Ένα έργο τεράστιας ωφελιμότητας και με ελάχιστη δαπάνη.

Ανεβαίνοντας στην κορυφή της κεφάλας και κατηφορίζοντας  προς την Αυλή, ξετυλίγεται  μπροστά μας η θεσπέσια εικόνα  του όμορφου τοπίου που εκτείνεται  από τον Νιπιδιτό  Βόρια, την Παναγιά και τους Κασσάνους Ανατολικά και μέχρι το Ίνι και τα άλλα χωριά δήμου  Νότια, διεσπαρμένα μέσα στον τεράστιο καταπράσινο ελαιώνα που τα περιβάλλει.

 Η θέα όμως του μεγαλοπρεπούς νέφους που έβγαινε από τα φουγάρα του Πυρηνελαιουργείου, το οποίο  με τη βοήθεια  του βοριά κάλυπτε  ολόκληρη την Αυλή,  με απόσπασε από την παραπάνω σκέψη και με οδήγησε σε νέες σκέψεις,  δηλαδή, πόσο μπορεί  να βλάψει  τον τόπο,  η αδιαφορία, η ανεπάρκεια, η ανικανότητα  και η ασυνέπεια της  ηγεσίας του.

Κατέβηκα στο  χωριό, προχώρησα στο δρόμο προς Κασσάνους και σταμάτησα στη βρύση της Αυλής που μου αρέσει ιδιαίτερα. Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και αμέσως,  η βαριά μυρωδιά του νέφους ήρθε στα ρουθούνια μου.  Αναρωτήθηκα πως αντέχουν αυτοί οι άνθρωποι, και για πόσο θα αντέχουν αυτή την κατάσταση!  Φτάνουν άραγε μερικά τσουβάλια δωρεάν πυρηνόξυλο για να αντισταθμιστούν οι τεράστιες ζημιές για τους ίδιους και τα παιδιά τους;

Ανέβηκα προς το Γαζέπη Μύλο και όσο πλησίαζα  προς την πηγή του νέφους,  η κατάσταση γινόταν όλο και περισσότερο αποπνικτική. Σε ένα λιόφυτο, κοντά στο θερμοκήπιο του Χατζάκη,  κάποιοι ηρωικοί αγρότες μάζευαν τις ελιές τους,  κυριολεκτικά μέσα στην ομίχλη και στον καπνό. Έμοιαζαν  πιο πολύ με πυροσβέστες παρά με αγρότες! Πραγματικά ηρωικοί  καλλιεργητές! Απογοήτευση!  Αναρωτιέμαι: Μήπως δεν μας αξίζει η ομορφιά αυτού του τόπου; Ή αν μας αξίζει,  ποιοι πέταξαν τους αγώνες μας και τους μετέτρεψαν σε καπνό, ομίχλη και κατσίγαρο;

Επιστρέφοντας προς την αυλή,  μετά τη γέφυρα, βλέπω  τα σημάδια από την διέλευση του νέου (άχρηστου) αγωγού νερού  προς την (άχρηστη) νέα δεξαμενή, που μαζί με το νέο (άχρηστο) αντλητικό συγκρότημα που θα τοποθετηθεί στη γεώτρηση,  απαρτίζουν  συνολικά,  ένα  άχρηστο,  πολυδάπανο και ζημιογόνο αρδευτικό έργο.  Ξανασκέφτομαι τις πραγματικά τεράστιες δυνατότητες της ανοησίας,  ώστε να οδηγεί στην κατασκευή τέτοιων  άχρηστων έργων.

Τις σκέψεις μου διακόπτει μία αναπάντεχη συνάντηση.   Ένας αντιδήμαρχος του Δήμου μας, με πλησιάζει  και αφού με χαιρετά,  ευγενικά πρέπει  να πω, μου λέει τι ψάχνω στην αυλή,  και αν θεωρώ ότι είναι παράνομο το (παραπάνω)  έργο που κατασκευάζεται.   Συμπληρώνει μάλιστα, ότι: «σε έχουνε δει επανειλημμένως να περιφέρεσαι  στην περιοχή»!

Επιβραβεύοντας τον ευγενικό χαιρετισμό του, δε σχολίασα καθόλου το τελευταίο. Είπα όμως ότι, ουδέποτε χαρακτήρισα το έργο παράνομο αλλά απολύτως άχρηστο και αντιοικονομικό!  Είπα επίσης ότι, έχοντας μία τεράστια εμπειρία σχετικά με τα αρδευτικά  και γενικότερα με τα υδραυλικά έργα,  το έργο αυτό,  δεν θα το κατασκεύαζα ποτέ, επειδή  θεωρώ ότι όχι μόνο είναι ένα πραγματικά  άχρηστο έργο, αλλά και επειδή  επιβαρύνει το δήμο και τους πολίτες με ένα τεράστιο κόστος! 

Τώρα, για να καταλάβει ο αναγνώστης περί τίνος πρόκειται προσθέτω τα εξής:

Η έκταση η οποία θα ποτιστεί  από το παραπάνω έργο δεν υπερβαίνει τα 20 με 30 στρέμματα, καθώς όπως είναι γνωστό,  το 95% της έκτασης της κοινότητας Κασσάνων ποτίζεται ήδη από την παλιά δεξαμενή, η οποία είναι σε ένα ύψος που δεν υπερβαίνει τα 50 m.  Το συνολικό κόστος του έργου, που περιλαμβάνει τη νέα δεξαμενή στο υπερδιπλάσιο υψόμετρο,   το νέο δίκτυο μεταφοράς του νερού,  το νέο αντλητικό συγκρότημα κ.λ.π,  θα υπερβεί το ποσό των 300 χιλιάδων ευρώ,   και όλα αυτά,  για να  ποτιστούν επιπλέον,  30 περίπου στρέμματα!  

Το χειρότερο όμως απ' όλα,  είναι ότι το έργο αυτό θα έχει το τραγικό χαρακτηριστικό να ζημιώνει το δήμο, όχι μόνο με το υπερβολικό κόστος κατασκευής του,  αλλά και με ένα συνεχές κόστος για το μέλλον! Το  κόστος του ρεύματος για να ανεβαίνει  το νερό από την γεώτρηση στην νέα δεξαμενή θα είναι διπλάσιο  και παραπάνω, από όσο είναι το σημερινό κόστος ρεύματος για κάθε κυβικό μέτρο  νερού που θα χρησιμοποιείται από αυτή τη νέα δεξαμενή για τους αγρότες της κοινότητας!

  Αξίζει επίσης  τον κόπο να κάνουμε μία σύγκριση αυτού έργου,  με άλλα  επώνυμα έργα που κατασκευάστηκαν στο δήμο. Για παράδειγμα το έργο αυτό, κόστισε στο δήμο  περίπου 20% παραπάνω,  από  όσο  το πολύ επωφελές και πολύτιμο έργο του Φράγματος  των Παρτίρων!  Επίσης,  το έργο αυτό,  κόστισε  περισσότερο απ' ότι ο πραγματικά πολύτιμος δρόμος Αρκαλοχώρι - Αυλή,  που προανέφερα στην αρχή αυτού του άρθρου!

Από τη χρήση των δύο πολύτιμων έργων που προανέφερα, οι δημότες μας κερδίζουν κάθε ημέρα, ενώ για το παραπάνω περιττό και άχρηστο έργο, πέραν του αρχικού κόστους, θα επιβαρύνονται με την παραπανίσια αξία ρεύματος κάθε φορά που θα το χρησιμοποιούν.

Για παράδειγμα η δαπάνη που κάναμε για το έργο, «δρόμος Αρκαλοχώρι - Αυλή»,  έχει αποσβεστεί πολλές φορές μέχρι σήμερα. Κάθε φορά που ο πολίτης χρησιμοποιεί  αυτό το δρόμο,  κερδίζει  χρήματα και χρόνο σε σχέση με το αν χρησιμοποιούσε την παλιότερη διαδρομή. Αυτό είναι το χρήσιμο, το επωφελές έργο!

Αντιθέτως, κάθε πολίτης της κοινότητας Κασσάνων, κάθε φορά  που θα χρησιμοποιεί το παραπάνω αρδευτικό έργο, θα επιβαρύνεται με επιπλέον δαπάνη. Αυτό είναι το άχρηστο, το επιζήμιο έργο!

Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα που τίθεται στον τίτλο  του παρόντος άρθρου είναι πολύ απλή: 

Για εμάς τους πολίτες, το καλλίτερο θα ήταν ένα ωφέλιμο και νόμιμο έργο. Εάν όμως χρειαστεί να διαλέξουμε,  είναι 100 φορές προτιμότερο ένα  παράνομο αλλά  χρήσιμο και επωφελές έργο,   από ένα άλλο  νόμιμο μεν,  αλλά  άχρηστο και ζημιογόνο  έργο!

Προτιμούμε έργα επωφελή και χαμηλού κόστους, έστω κι αν δεν έχει ακολουθηθεί όλη η  νομότυπη διαδικασία, από έργα μεγάλου κόστους και ελάχιστης ωφελιμότητας για τον πολίτη, για τα οποία  έχουν γίνει  όλες τις τυπικές διαδικασίες και εγκρίσεις που προβλέπονται από το νόμο. 

Άλλωστε, στην συνείδηση του πολίτη,  ποτέ δε θα νομιμοποιηθεί το οποιοδήποτε επιβλαβές έργο, τις ζημιές του οποίου θα τις πληρώνει σε όλη του τη ζωή,   μόνο και μόνο επειδή η προϋπήρξε  για αυτό, μία βλακώδεις απόφαση του οποιουδήποτε δημοτικού συμβουλίου που το κατέστησε «νόμιμο»!

ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ  25.1.2016