ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ  ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΥ  ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Εν όψει του συνεδρίου για το αναπτυξιακό πρόγραμμα της Κρήτης  με την συμμετοχή του κ. Πρωθυπουργού, επισκέφθηκε το νησί ο ΓΓ του Υπουργείου Υποδομών και συζήτησε με τους εκπροσώπους των φορέων διάφορα αιτήματα.  

Αυτό που ετέθη με μεγαλύτερη ένταση από κάθε άλλη φορά, σχεδόν μονοπώλησε το ενδιαφέρον, ήταν  το αίτημα της αναβάθμισης του ΒΟΑΚ.  Σε αυτό συνέβαλε φυσικά ο έντονος συναισθηματισμός  από τα αλλεπάλληλα θανατηφόρα τροχαία που συνέβησαν προσφάτως στον παραπάνω εξαιρετικά επικίνδυνο δρόμο.   

Με την ευκαιρία, ο δήμαρχος Μαλεβιζίου ζήτησε την κατασκευή του κόμβου στην Αγία Πελαγία και ο δήμαρχος Βιάννου την υλοποίηση του φράγματος Αμιρών.

Δεν είδαμε τίποτα σχετικά με το δρόμο Ηράκλειο  - Αρκαλοχώρι που θα συνδέει την πόλη με το υπό κατασκευήν(;) αεροδρόμιο, ούτε για τον σημαντικότατο  δρόμο Καστέλλι – Χερσόνησος, ούτε για τον απαραίτητο και επείγοντα κόμβο Πεζών.  Τα τροχαία σε αυτούς τους δρόμους, αν δεν αναβαθμιστούν άμεσα σε τετράιχνους,  σύγχρονους και με νησίδα ασφαλείας  αυτοκινητόδρομους, θα είναι πολλαπλάσια από τα σημερινά!  

Θα πρέπει να περιμένουμε τις βέβαιες εκατόμβες νεκρών στην άσφαλτο των ανωτέρω δρόμων,  ώστε, με αυξημένη πάντοτε συναισθηματική φόρτιση,  να ζητήσουμε  κατόπιν εορτής, το αυτονόητο; Θέλουμε επιπλέον, να αντικαταστήσουμε  τις τεράστιες ουρές τουριστών στις αφίξεις και αναχωρήσεις στο αεροδρόμιο Ηρακλείου, με τεράστιες ουρές αυτοκινήτων στους παραπάνω ακατάλληλους δρόμους από και προς το αεροδρόμιο Καστελλίου;

Τέλος, μια και μιλάμε για τον σχεδιασμό της ανάπτυξης, θα πρέπει όλοι να έχουμε υπόψη ότι ο συναισθηματισμός δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για την ιεράρχηση των επιλογών μας.

Αρκαλοχώρι 23.8.2017

ΤΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ ΧΩΡΙΣ ΔΕΝΔΡΑ

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ!

Ένα – ένα εξαφανίζονται τα δένδρα από το Αρκαλοχώρι και ως φαίνεται σε λίγα χρόνια θα επανέλθουμε στο «ένδοξο παρελθόν», όταν το μόνο δένδρο του τόπου ήταν η μουριά του καφενείου Κοκολάκη! 

 Άλλοτε γιατί ενοχλούν κάποιον καταστηματάρχη που θεωρεί ότι του ανήκει το πεζοδρόμιο με τα επ’ αυτού επικείμενα. Άλλοτε επειδή το τράκαρε κάποιο αυτοκίνητο. Άλλοτε επειδή  ξέχασαν να τα ποτίσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και άλλοτε επειδή έφραξε κάποιος από τους σταλάκτες   που ποτίζουν τα δένδρα και κανένας από το δήμο δεν ενδιαφέρθηκε να τον αντικαταστήσει! 

Το κόστος του σταλάκτη;  Λιγότερο από 5 λεπτά του ευρώ! Ο χρόνος αντικατάστασης; μικρότερος του ενός λεπτού της ώρας! 

Δεν χρειάζονται λοιπόν ούτε χρήματα ούτε χρόνος! Μόνο πολιτισμός, περιβαλλοντική  συνείδηση και υπευθυνότητα. Δυστυχώς λείπουν και αυτά.